Ommelander Ziekenhuis introduceert nieuwe operatie voor heupprothese

SCHEEMDA - Het Ommelander Ziekenhuis in Scheemda heeft een nieuwe operatie geïntroduceerd voor het plaatsen van een heupprothese. Daarbij wordt niet via de achterzijde geopereerd, maar via de voorzijde. 

Een versleten heupgewricht zorgt voor veel ongemak en pijn. Vaak is een ‘nieuwe heup’, oftewel een heupprothese, de beste oplossing. Jarenlang werd deze operatie via de bilzijde van de patiënt verricht, maar nu kan dit ook via de voorzijde. Dit heeft meerdere voordelen.

Arjan Hooghof, één van de zes orthopedisch chirurgen in het Ommelander Ziekenhuis, heeft tijdens zijn opleiding veel ervaring opgedaan met opereren via de voorzijde. ,,De voorste benadering is een ‘spiersparende ingreep’, omdat we tussen de spieren door opereren. Bij de operatie via de achterzijde moeten we de bilspier splijten om bij het heupgewricht te komen. Bij opereren via de voorzijde is de kans dat de heup kort na de operatie uit de kom schiet veel kleiner, omdat de spieren niet losgemaakt zijn. Ook verloopt het genezingsproces sneller.’’

Ook veiligheid en het litteken spelen een rol bij de keuze voor deze methode van opereren. Hooghof: ,,Patiënten kunnen tijdens de operatie bij de ‘voorste benadering’ op hun rug liggen. Dat is beter voor de longen. Als een patiënt niet lekker wordt tijdens de operatie of een lage bloeddruk krijgt, dan kan de anesthesist makkelijker ingrijpen dan wanneer een patiënt op de zij ligt. Patiënten die op deze manier zijn geopereerd, zijn vaak ook meer tevreden over hun litteken. Hoewel dit voor ons niet het belangrijkste is, speelt dit voor patiënten natuurlijk wel mee.”

Hoewel opereren via de voorzijde veel voordelen biedt, blijft het Ommelander Ziekenhuis beide methodes gebruiken. Hooghof: ,,Niet iedere patiënt is geschikt om geopereerd te worden via de voorste benadering. Als een patiënt bijvoorbeeld al eens een heup heeft gebroken of als er sprake is van ernstige slijtage, dan kan de benadering via de achterzijde toch beter zijn. De keuze voor de techniek maken we in de spreekkamer, samen met de patiënt.”